انواع روش‌های گودبرداری در پروژه‌های ساختمانی

گودبرداری یکی از حیاتی‌ترین و پرمخاطره‌ترین مراحل اجرایی در پروژه‌های ساختمانی، به‌ ویژه برای ساخت فونداسیون، زیرزمین، پارکینگ‌های زیرزمینی و تأسیسات است. انتخاب روش صحیح گودبرداری تأثیر مستقیمی بر ایمنی، هزینه، زمان اجرا و موفقیت کلی پروژه دارد. این انتخاب به عواملی متعددی مانند عمق و ابعاد گود، نوع خاک و شرایط زمین‌شناسی، نزدیکی به سازه‌های مجاور، سطح آب زیرزمینی، بودجه و زمان پروژه، و دسترسی به ماشین‌آلات بستگی دارد.

گودبرداری‌های ساختمانی را می‌توان بر اساس عمق، نوع کاربری و شرایط محیطی به دسته‌هایی تقسیم کرد. انتخاب روش مناسب به عواملی نظیر پایداری دیواره، ظرفیت باربری، محدودیت‌های فضا و هزینه‌های اجرایی وابسته است. در این متن، انواع روش‌های رایج گودبرداری و سیستم‌های نگهبان تشریح می‌شود.

طبقه‌بندی کلی روش‌های گودبرداری

۱. گودبرداری باز (Open Excavation)
۲. گودبرداری مرحله‌ای یا پله‌ای (Benching)
۳. گودبرداری شیب‌دار (Sloping)
۴. گودبرداری مسلح (Braced Excavation)
۵. گودبرداری با استفاده از دیوارهای دیافراگمی (Diaphragm Wall)
۶. گودبرداری با شمع و مهار (Soldier Pile and Lagging)
۷. گودبرداری متراکم یا گودبرداری منظم (Secant Pile Walls)
۸. گودبرداری به‌ کمک انجماد خاک (Soil Freezing)
۹. گودبرداری به روش مهارشافت (Anchored Retaining Walls)
۱۰. گودبرداری با خاک‌میخ‌گذاری (Soil Nailing)
۱۱. گودبرداری به روش تزریق (Jet Grouting)
۱۲. روش‌های ترکیبی و اختصاصی بر حسب شرایط پروژه

در ادامه، هر یک از این روش‌ها همراه با کاربرد، مزایا و معایب بررسی می‌شود.

۱. گودبرداری باز (Open Excavation)

در گودبرداری باز، دیواره‌های جانبی خاک با شیب مناسب یا مراحل پله‌ای کنده می‌شود تا پایداری میرایشی (رایلی) دیواره حفظ شود. این روش برای عمق‌های کم (عموماً تا ۵–۶ متر) و زمین‌های پایدار مناسب است.

  • مزایا
    • سادگی اجرا و عدم نیاز به سازه نگهبان پیچیده
    • هزینه پایین تا عمق‌های کم
  • معایب
    • نیاز به فضا برای شیب‌دهی یا پله‌بندی در پیرامون گود
    • محدودیت در عمق‌های زیاد و زمین‌های ناپایدار

۲. گودبرداری پله‌ای (Benching)

این روش، نوعی گودبرداری باز است که در آن دیواره دیوار از چند پله (بنش) تشکیل می‌شود. هر پله عمق و عرض مشخصی دارد که بر اساس زاویه اصطکاک خاک تعیین می‌شود. روش بنش برای افزایش ایمنی در عمق‌های تا ۱۰ متر مناسب است.

  • مزایا
    • افزایش پایداری دیواره به دلیل کاهش ارتفاع آزاد
    • ایمنی بیشتر برای کارگران
  • معایب
    • نیاز به فضای جانبی بیشتر
    • صرف زمان و هزینه بیشتر در آماده‌سازی پله‌ها

 

۳. گودبرداری شیب‌دار (Sloping)

در این روش، دیواره گود به صورت یک شیب ثابت با زاویه کمتر از زاویه اصطکاک خاک (معمولاً بین ۳۰° تا ۵۰°) کنده می‌شود. این شیب می‌تواند به صورت ممتد یا پله‌ای در نظر گرفته شود. انتخاب زاویه بستگی به نوع خاک، شرایط آب زیرسطحی و عمق گود دارد.

  • مزایا
    • سادگی طراحی و اجرا
    • کاهش نیاز به نگهداری و سازه نگهبان سبک
  • معایب
    • نیاز به فضای آزاد برای شیب‌دهی
    • محدودیت در پروژه‌های شهری با فضای کم

۴. گودبرداری مسلح (Braced Excavation)

گاهی به‌دلیل عدم امکان شیب‌دهی یا پله‌ای، از سیستم‌های مسلح (Brace) استفاده می‌شود. دیواره گود ابتدا به شمع یا خرپاهای فلزی یا بتنی تجهیز می‌شود و سپس بادبندهایی (Strut) بین دیواره‌ها نصب می‌شوند تا نیروی جانبی خاک را تحمل کنند.

  • مزایا
    • مناسب برای فضای محدود شهری
    • امکان گودبرداری عمودی تا عمق‌های زیاد
  • معایب
    • هزینه بالاتر سازه نگهبان
    • زمان‌بر بودن مراحل نصب و جمع‌آوری

۵. دیوار دیافراگمی (Diaphragm Wall)

دیوار دیافراگمی که به آن دیوار خاکی مسلح یا شاتکریت‌شده نیز گفته می‌شود، از حفاری شافت و تزریق بتن یا گروت در محل تشکیل می‌شود. این دیوارها بیش از ۴۰۰ میلی‌متر ضخامت دارند و عموماً تا عمق ۲۰–۳۰ متر قابل اجرا هستند.

  • مزایا
    • نفوذناپذیری خوب در برابر آب زیرزمینی
    • مقاومت بالا و مناسب برای عمق‌های بزرگ
  • معایب
    • هزینه و زمان اجرایی بالا
    • نیاز به تجهیزات تخصصی حفاری و تزریق

۶. شمع و مهار (Soldier Pile and Lagging)

در این روش، شمع‌های فلزی (H-پایل یا شمع‌های لوله‌ای) در فواصل منظم کوبیده می‌شوند. سپس فضای بین شمع‌ها با تیرچه‌های چوبی یا فلزی (Lagging) پر و در نهایت پشت آن خاکبرداری می‌شود.

  • مزایا
    • انعطاف در انتخاب ابعاد و فواصل شمع‌ها
    • مناسب برای خاک‌های متوسط و عمق‌های تا ۱۲–۱۵ متر
  • معایب
    • نفوذپذیری نسبی در برابر آب
    • نیاز به مهارهای عرضی در خاک‌های ریزشی یا اشباع

۷. دیوارهای تلاقی شمعی (Secant Pile Walls)

گره‌زدن شمع‌های بتنی تلاقی‌شونده در زیر سطح زمین، دیواری یکنواخت با نفوذپذیری کم ایجاد می‌کند. برای انجام این روش، ابتدا شمع‌های اولیه حفاری و بتن‌ریزی شده، سپس شمع‌های ثانویه با تلورانس اندک بین آن‌ها ساخته می‌شوند.

  • مزایا
    • نفوذپذیری بسیار کم
    • مقاومت بالا در برابر بارهای جانبی
  • معایب
    • نیاز به دقت بالا در موقعیت‌یابی شمع‌ها
    • هزینه بیشتر نسبت به شمع و مهار ساده

۸. انجماد خاک (Soil Freezing)

روش انجماد خاک، با گردش محلول سرمایش (مانند محلول آمونیوم نیترات) در لوله‌های داخل خاک، دمای آن را تا زیر صفر کاهش می‌دهد و خاک اطراف را تا عمقی به مقاومت بالا یخ‌زده نگه می‌دارد. این روش برای گودبرداری زیر آب‌جنب زمین یا خاک‌های ریزشی مناسب است.

  • مزایا
    • امکان گودبرداری در خاک اشباع و نزدیک به آب‌های زیرزمینی
    • پایداری موقت بسیار بالا
  • معایب
    • هزینه تأمین و نگهداری سیستم سرمایش
    • مصرف انرژی زیاد و زمان‌بر بودن یخ‌زدایی پس از اتمام

۹. دیوار نگهدارنده مهارشده (Anchored Retaining Walls)

در این روش، صفحات یا دیوارهای قائم (بتنی، فلزی یا شاتکریت) نصب شده و سپس مهارهای افقی یا مایل (انکر) در خاک پشت آن تعبیه می‌شود. انکرها می‌توانند تاندون‌های فولادی پیش‌تنیده یا پس‌تنیده باشند.

  • مزایا
    • مناسب برای عمق‌های متوسط تا زیاد
    • کاهش نیروی برشی وارده بر دیوار
  • معایب
    • نیاز به دسترسی و نصب انکرها
    • امکان خوردگی تاندون‌ها بدون پوشش مناسب

۱۰. خاک‌میخ‌گذاری (Soil Nailing)

در این روش، میلگردهای فولادی در سوراخ‌های مایل به دیواره گود نصب می‌شوند و سپس با تزریق گروت به خاک انسجام می‌بخشند. روی سطح خاک می‌توان شاتکریت، مش یا ژئوممبرین اعمال کرد.

  • مزایا
    • انعطاف بالا در اجرای دیواره‌های منحنی یا پیچیده
    • هزینه کمتر نسبت به انکرگذاری عمیق
  • معایب
    • مناسب خاک‌های دست‌خرد و نیمه منظم
    • نیاز به کنترل کیفیت تزریق گروت

۱۱. تزریق مه‌ پاش یا جت گروتینگ (Jet Grouting)

جت گروتینگ با ایجاد ستون‌های مخلوط بتن و خاک (روتیل خاک–سمنت) در عمق‌های تا ۲۰ متر، دیواری نفوذناپذیر می‌سازد. نازل‌های فشار بالا خاک را شسته و با تزریق گروت مستحکم می‌کنند.

  • مزایا
    • انعطاف در شکل هندسی دیوار و امکان اجرا در خاک‌های متفاوت
    • نفوذپذیری بسیار کم و مقاومت زیاد
  • معایب
    • هزینه اجرای بالا
    • نیاز به تجهیزات تخصصی و پیمانکاران ماهر

معیارهای انتخاب روش مناسب

۱. عمق گود و نوع سازه
۲. شرایط ژئوتکنیکی و هیدرولوژیکی خاک
۳. محدودیت فضای پیرامونی و سازه‌های مجاور
۴. بودجه و زمان‌بندی پروژه
۵. دسترسی به تجهیزات و پیمانکار متخصص
۶. تضمین ایمنی کارگران و محیط مجاور

انتخاب روش گودبرداری مناسب، گامی اساسی در موفقیت پروژه ساختمانی است. هر یک از تکنیک‌های یادشده با مزایا و معایب خود، در شرایط خاصی کارایی دارند. بررسی دقیق پارامترهای خاک، سازه‌های مجاور و فضای کلی کارگاه اهمیت دارد تا از بروز خسارات مالی و جانی جلوگیری شود.

با توسعه فناوری‌های حفاری و مواد نگهبان، روش‌های نوین ترکیبی با کارایی بالا ظهور کرده‌اند که می‌توانند ضمن کاهش هزینه و زمان اجرا، ضریب ایمنی گودبرداری را ارتقاء دهند. برای دستیابی به بهترین عملکرد، نظارت مستمر مهندسی و کنترل کیفیت در تمام مراحل حفاری و نگهداری دیواره‌ها ضروری است.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.