لرزهگیرها یکی از اجزای اساسی در مهندسی سازه به شمار میروند که با هدف کاهش انتقال ارتعاشات و انرژی دینامیکی زلزله یا لرزشهای محیطی به بخشهای حساس سازه نصب میشوند. کارکرد اصلی این تجهیزات، جداسازی سازه از منبع ارتعاش یا جذب انرژی ارتعاشی قبل از رسیدن به اجزای باربر است. در ساختمانها، پلها، سکوهای صنعتی و ماشینآلات سنگین، بهرهگیری از لرزهگیرها میتواند نقش تعیینکنندهای در جلوگیری از خرابیهای گسترده و تلفات جانی داشته باشد.
لزوم بهرهگیری از لرزهگیرها در سازههای عمرانی و صنعتی از دو زاویه کلیدی قابل طرح است:
در مناطق با ریسک زلزله بالا، عدم استفاده از لرزهگیر میتواند منجر به خسارات مالی سنگین و حتی فروپاشی کامل سازه شود. با توسعه علم دینامیک ساختمان، ترکیب نظام جداسازی پایه و سیستمهای جذب انرژی به عنوان راهکاری اثربخش در پروژههای مدرن مورد استقبال قرار گرفته است.
سه مفهوم کلیدی در کارکرد لرزهگیرها اهمیت دارد:
طراحی هر لرزهگیر حول کنترل این سه پارامتر و دستیابی به بالاترین ضریب ایمنی و کارایی انجام میشود.
لرزهگیرها را میتوان بر حسب مکانیزم عملکرد اصلی در دو گروه عمده طبقهبندی کرد:
در ادامه، به تفصیل زیرمجموعههای هر گروه معرفی و تحلیل میشوند.
لرزهگیرهای پایه با جداسازی مستقیم پایه سازه از پی، دورهی طبیعی سازه را افزایش داده و شتاب انتقالی را کاهش میدهند. این تکنولوژی در دهههای اخیر تحولات چشمگیری داشته و نمونههای مختلفی از یاتاقانهای الاستومری تا سیستمهای لغزش پاندولی را شامل میشود.
یاتاقانهای الاستومری از لایههای متناوب فولاد و لاستیک ساخته میشوند. این ساختار باعث کاهش سختی برشی و افزایش ارتجاعیبودن در راستای افقی میشود.
ویژگیها:
در این نوع یاتاقان، یک میله یا هسته سربی در میان لایههای لاستیک جای میگیرد. این طراحی دو ویژگی مهم به دنبال دارد:
هاتمنظور، این یاتاقانها برای ساختمانهای بلند و سازههای حیاتی که نیاز به عملکرد خودمرکزشونده دارند، گزینه ایدهآلی قلمداد میشوند.
در یاتاقانهای HDR، از لاستیکهای ویژه با خواص ویسکوالاستیک استفاده میشود. این لاستیکها قادرند بخش قابل توجهی از انرژی ارتعاشی را مستهلک کنند.
مزایا:
عملکرد این سیستمها بر اساس لغزش یک شیار کروی بر روی شمارهی زیرین است. زمانیکه بار جانبی وارد میشود، سطح اصطکاک لغزشی به آرامی انرژی را مستهلک میکند.
ویژگیها:
میراگرها مستقیماً در مسیر انتقال نیرو بین سازه و پایه قرار میگیرند و انرژی ارتعاش را جذب یا مستهلک میکنند. این دستگاهها معمولاً به موازات قابهای سازه نصب میشوند.
درون محفظه میراگر ویسکوز، سیال پر ویسکوز (روغن یا سیلیکون) تحت فشار از میان روزنهها عبور میکند. این عبور، نیروی مقاوم مطلوب را ایجاد کرده و انرژی جنبشی را به گرما تبدیل میکند.
ویژگیها:
دو سطح صیقلی فلزی یا پوشش داده شده با کامپوزیت تحت بار اولیه قرار میگیرند. هنگام حرکت سازه، اصطکاک بین سطوح ارتعاش را مستهلک میکند.
مزایا:
یک جرم اضافی به همراه فنر و میراگر به سقف یا بالاترین نقطه سازه متصل میشود. فرکانس نوسانی جرم نزدیک به فرکانس اصلی سازه تنظیم میشود تا ارتعاشات همفاز خنثی گردد.
کاربردها:
نوع لرزهگیر | مکانیزم جذب انرژی | ضریب میرایی تقریبی | نیاز به مرکزنشینی | هزینه نسبی | موارد کاربرد |
---|---|---|---|---|---|
یاتاقان الاستومری | الاستیسیته لاستیک | 5–15% | پایین | متوسط | ساختمانهای کوتاه تا متوسط |
یاتاقان سرب–لاستیک | پلاستیک سرب و لاستیک | 10–20% | بالا | بالا | ساختمانهای بلند و حیاتی |
یاتاقان میرایی بالا (HDR) | میرایی ویسکوالاستیک لاستیک | 15–30% | متوسط | متوسط | سازههای عمومی و پلها |
یاتاقان لغزشی (پاندولی) | لغزش بر سطح کروی | 20–40% | خودمرکزشونده | بالا | پلها، سدها، بسترهای حساس |
میراگر ویسکوز | جریان سیال ویسکوز | 5–25% | ندارد | کم تا متوسط | قابهای فولادی و بتنی |
میراگر اصطکاکی | اصطکاک بین سطوح | 10–30% | ندارد | کم | سازههای صنعتی |
میراگر جرمی تنظیمشده (TMD) | تداخل فرکانسی جرم و سازه | تا 50% | ندارد | بالا | برجها، سکوهای نفتی |
همچنین، هماهنگی با تیمهای معمار و تأسیسات در مراحل طراحی اولیه میتواند به حداقلسازی مشکلات اجرایی و افزایش هماهنگی بیندسیپلینی منتهی شود.
چالشهای رایج در پروژههای لرزهگیری عبارتاند از پیچیدگی نصب، نیاز به دقت بالا در قالببندی فونداسیون و کنترل کیفیت قطعات. برای غلبه بر این موانع میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد:
اجرای آزمایشهای کوچکتر در آزمایشگاه و بررسی نتایج میتواند گامی مطمئن برای تأیید عملکرد نهایی سیستم باشد.
این نمونهها نشان میدهند چگونه انتخاب صحیح سیستم لرزهگیر میتواند نیازهای فنی و اقتصادی پروژه را برآورده سازد.
انتخاب بهینه لرزهگیر مستلزم ارزیابی دقیق پارامترهای دینامیکی سازه، شرایط محیطی و محدودیتهای اقتصادی است. با ترکیب روشهای جداسازی پایه و سیستمهای جذب انرژی، میتوان پایداری، ایمنی و عمر مفید سازهها را بهطور چشمگیری افزایش داد. در نهایت، پیشنهاد میشود پیش از اجرا، مطالعات شبیهسازی غیرخطی و آزمایشگاهی انجام و پس از نصب، پایش سلامت سازه در بلندمدت ادامه یابد.