چیلر جذبی یکی از فناوریهای تأمین برودت است که بهجای استفاده مستقیم از انرژی برق برای کمپرسور، از انرژی حرارتی (گاز، بخار، آب داغ یا گرمای هدررفته صنعتی) بهره میبرد. این سیستم بهویژه در مناطقی که برق گران یا در دسترس محدود است یا در صنایع دارای منابع گرمایی آزاد، بسیار مفید است.
چیلر جذبی یک سامانه برودتزایی است که در آن سیکل تبرید بهجای کمپرسور با جذب و تراکم شیمیایی مبرد در یک جاذب انجام میشود. اولین طرحهای آزمایشی این فناوری به اواخر قرن نوزدهم برمیگردد، اما توسعه صنعتی و تجاری آن از اواسط قرن بیستم و با ظهور جاذبهای بهبود یافته مانند لیتیم برماید و آب شروع شد. پیشرفتهای اخیر در زمینه مواد جاذب و بهبود راندمان حرارتی، کاربرد این دستگاهها را در تاسیسات بزرگ مسکونی، تجاری و صنعتی گسترش داده است.
چرخه یک چیلر جذبی مبتنی بر چهار فرایند اصلی است: تبخیر، جذب، تراکم و تقطیر.
مرحله اول، تبخیر مبرد (معمولاً آب) در اواپراتور است که باعث خنک شدن سیال واسط (آب سیارکولاسیون) میشود.
در مرحله دوم، بخار مبرد وارد جاذب میشود و با جاذب شیمیایی (مانند لیتیم برماید) مخلوط و جذب میگردد.
مرحله سوم، محلول اشباعشده در ژنراتور تحت حرارت قرار میگیرد و مبرد از محلول جدا و به صورت بخار متراکم میشود.
در مرحله چهارم، بخار مبرد وارد کندانسور شده و به مایع تبدیل میشود تا دوباره به اواپراتور بازگردد. این سیکل بدون نیاز به کمپرسور الکتریکی انجام میپذیرد و تنها منبع مصرف برق، پمپهای گردش مایع و فنهای خنککننده کندانسور است.
در این نوع تنها یک مرتبه تأمین حرارت (ژنراتور) وجود دارد و راندمان نسبتاً پایینتری دارد. حرارت ژنراتور معمولا بین ۷۰ تا ۹۰ درجه سانتیگراد تامین میشود. این دستگاهها مناسب کاربردهای با بار برودتی پایین تا متوسط است.
دارای دو ژنراتور مجزا با سطوح دمایی متفاوت است و از حرارت بیشتری (تا ۱۸۰ درجه سانتیگراد) بهره میبرد. مرحله دوم جداسازی مبرد از محلول باعث بازیابی بخشی از انرژی حرارتی میشود و راندمان کلی افزایش مییابد.
از سه ژنراتور استفاده میکند و مراحل بازیابی حرارت بین آنها بهینهسازی شده است. دماهای ژنراتورها تا ۲۲۰ درجه نیز میرسد. این ساختار بیشترین راندمان را داشته و در پروژههای بسیار بزرگ با منابع حرارتی پرفشار کاربرد دارد.
در این تیپ، بهجای جاذب مایع از سطح جذب جامد یا ساختار متخلخل استفاده میشود. مبرد بخار به سطح جامد چسبیده و سپس با گرما جدا میشود. این فناوری نوظهور هنوز در مرحله پژوهش و توسعه برای کاربردهای خاص قرار دارد.
چیلر جذبی بهویژه در مجتمعهای بزرگ اداری و تجاری مناسب است. تأمین برودت مورد نیاز با استفاده از گرمای حاصل از موتورخانه یا منابع گرمایی جانبی مانند دودکش ژنراتورها، هزینههای بهرهبرداری را بهطور قابلتوجهی کاهش میدهد.
در فرآیندهایی که نیاز به برودت دقیق دارند (نگهداری مواد غذایی، تمایز دمایی واکسنها و داروها) چیلر جذبی بهدلیل دقت و پایداری دمایی قابل اتکا است. همچنین استفاده از منابع گرمایی هدررفته از کورهها یا سایر فرایندهای داغ صنعتی، کارایی را بهبود میدهد.
نیاز مداوم و پایدار به برودت در بیمارستانها و هتلها، همراه با ظرفیت بالا، چیلر جذبی را به گزینه مطلوب تبدیل میکند. کاهش مصرف برق در شب و اوج بار نیز از مزایای این سیستمها است.
در پتروشیمی، پالایشگاه، کارخانجات چوب و کاغذ و سایر فعالان صنعتی که گرمای زائد تولید میکنند، چیلر جذبی میتواند بخش عمده برودت را با مصرف اندک برق تأمین کند.
معیار | چیلر جذبی | چیلر تراکمی |
---|---|---|
مصرف برق | بسیار کم | بالا (بهخاطر کمپرسور) |
منبع انرژی | حرارت (بخار، آب داغ، شعله) | برق |
راندمان کلی | متوسط تا بالا (در چند اثره) | بالا (COP حدود ۳ تا ۶) |
هزینه اولیه | زیاد | متوسط |
هزینه نگهداری | کم تا متوسط | متوسط تا زیاد |
حجم و فضای نصب | بزرگتر | جمعوجورتر |
انتشار آلاینده | بستگی به منبع حرارتی دارد | بسیار کم (در صورت برق پاک) |
برای انتخاب مناسب بر اساس بار برودتی و منابع در دسترس باید مراحل زیر طی شود:
چیلر جذبی یک فناوری مؤثر و دوستدار محیط زیست برای تأمین برودت است که با اتکا به منابع حرارتی متنوع و مصرف برق اندک، میتواند در بسیاری از پروژههای بزرگ و صنعتی بهخوبی جایگزین چیلرهای تراکمی شود. شناخت کامل مبانی عملکرد، انواع مختلف، معیارهای انتخاب و نیازمندیهای نصب و نگهداری، کلید دستیابی به بهرهوری حداکثری و اقتصادی در بهرهبرداری این سیستمها است. با گسترش منابع تجدیدپذیر و نیاز به کاهش مصرف برق صنایع، آینده چیلر جذبی روشن و رو به رشد خواهد بود.